Weersatellieten
Weersatellieten cirkelen rond de aarde. Meteorologen maken intensief gebruik van de gegevens die ze versturen. Daarbij is een onderscheid te maken tussen geostationaire satellieten die op een hoogte van 36000 km op een vast punt te opzichte van de aarde staan en polaire satellieten die een cirkelvormige baan over de polen beschrijven.
Polaire satellieten
De polaire satellieten zijn vooral geschikt voor details en brengen de poolstreken in beeld.
Geostationaire satellieten
De geostationaire satellieten, zoals de serie Meteosat-satellieten, kunnen door hun vaste positie veel vaker opnames maken van eenzelfde gebied dan de polaire. Door deze opnames achter elkaar te plaatsen, ontstaat een timelapse video waar precies de verplaatsing van de bewolking en fronten kan worden gevolgd.
In de zomer van 2015 is de Meteosat-11 gelanceerd. Deze geostationaire satelliet is de vierde en laatste in de serie Europese weersatellieten binnen het Meteosat Second Generation (MSG) programma, een gezamenlijk project van ESA en Eumetsat .
Deze satelliet levert elk kwartier niet alleen wolkenbeelden (zichtbaar licht). Maar ook gegevens over infraroodstraling waaruit temperatuur en vochtigheid wordt afgeleid. Satellietmetingen zorgen ook voor gegevens van straling, wind, golfhoogtes, golfpatronen, zeestromingen, ijskappen en nog veel meer.
Weerstation Grou kan deze zichtbare- en infraroodbeelden zelf ontvangen en stelt ze op deze pagina beschikbaar en toont de opnames van 12:00UTC. Om 15:30 s’-middags worden de beelden vernieuwd.
Infrarood afbeeldingen
- is gebaseerd op het feit dat het meten van de infrarood uitstraling van een voorwerp iets zegt over de temperatuur ervan.
- toont de temperatuur van of de bovenkant van de wolken of het aardoppervlak (als de hemel helder is).
- Omdat de temperatuur afneemt met de hoogte, zegt de temperatuur van de bovenkant van de wolken iets over de hoogte van de wolken. Hoe witter het beeld, hoe kouder de temperatuur hoe hoger de bovenkant van de wolken.
- infrarood afbeeldingen geven geen indicatie over de dikte van de bewolking of de aanwezigheid van neerslag.
Zichtbaar licht afbeeldingen
Zonlicht dat de aarde bereikt wordt deels gereflecteerd. De satelliet vangt deze gereflecteerde straling afkomstig van wolken, land en oceanen weer op. Deze bewolking wordt wit weergegeven.
De getoonde zichtbaar licht afbeeldingen zijn voor het plaatsen op Internet met een kleurentabel bewerkt. Het gevolg is dat het beeld er meer natuurlijk uitziet. De paarse kleur geeft koude hoge bewolking weer.
Hieronder ziet u een voorbeeld van de drie opnames:
MSG4
© 2019 Eumetsat
Visueel
© 2020 Eumetsat – 12:00UTC
Lage bewolking, mist: lichtgrijs
hoge bewolking: wit
dunne bewolking: melkwit
dikke bewolking: helder wit
Visueel kleur
© 2020 Eumetsat – 12:00UTC
lage bewolking, mist: lichtgrijs
hoge bewolking: wit en paars
dunne bewolking: melkwit
dikke bewolking: helder wit
Infrarood
© 2020 Eumetsat – 12:00UTC
donkergrijs: mist, lage wolken
middelgrijs tot lichtgrijs: velden met altocumulus en altostratus
wit: regenwolken
wit, vooral rond of ovaal en geïsoleerd: onweersbui
lange, gebogen wolkenband: slechtweerfront
lichtgrijze tot witte wolkenband: koudefront
lichtgrijze tot witte, korte maar brede wolkenband met bijna geen structuur: warmtefront
Combinatieafbeelding
Het visuele beeld en het infrarode beeld zijn hierboven over elkaar gelegd. In het midden ziet u een schuif die u kunt verplaatsen naar links of naar rechts. Op die manier kunt u de verschillen goed zien.